Biografie Anne Ermens

Wie ik ben & 'hoe mijn dromen - soort van - uitkwamen...

P.S. Niet genoeg aan de biografie hiernaast?

Ik heb helemaal onderaan een plakboek gemaakt. Kan je m’n complete geschiedenis (inclusief foto’s) doorbladeren!

Heeeey, hoi! Ik ben Anne dus! Anne Ermens. Een 35-jarige Brabantse die vroeger musicalspeelster en Disneyprinses wilde worden. Én met Marco Borsato wilde trouwen. 

Gelukkig ben ik inmiddels ouder en wijzer. 

Mijn vriend is leuker dan Marco, dat ten eerste. En, al tijdens mijn opleiding Muziek-Theater op het Conservatorium bleek; mijn passie voor ‘werken met mensen’ is minstens zo groot als mijn passie voor zang, muziek, acteren, stem en entertainen.

Inmiddels – na flink wat geploeter en een aantal mental breakdowns – heb ik de ideale combinatie van alle ingrediënten die me gelukkig maken.

  • Ik zie wekelijks heeeuuul veeuul mensen die ik help met hun stem. Het grootste deel leer ik (beter) zingen en inmiddels coach ik af en toe ook mensen op hun ‘sprekers-skills’.
  • Meerdere keren per maand word ik geboekt door bedrijven en particulieren die een stem, zang of muziekworkshop bij me volgen. Soms alleen voor de lol (Ukelele & Zang met kinderliedjes voor een babyshower) maar vaak ook met een hoger doel, zoals bij een teambuilding-workshop.
  • Je vindt me nog regelmatig op het podium en achter de microfoon: ik treed op als een van de Zingende Zeemeerminnen én ben als voice-over te horen in o.a. bedrijfsanimaties en telefoonmenus!
  • Ik ben dol op techniek en schrijven. Aan zowel mijn persoonlijke blog als deze website wordt dus wekelijks geknutseld! Sinds kort kan je zelfs voor een klein prijsje een online training bij me volgen over spreken of zingen!

In alles wat ik doe, merk ik: er is zo vreselijk veel mogelijk, als je maar met de juiste mensen werkt, de juiste kleine stapjes zet, blijft juichen om je vooruitgang én heel hard durft te lachen om jezelf.

Zoals we hier in Brabant zeggen: ‘houdoe he’ en veel liefs,

Anne Ermens.

De Cijfers

(Vrij indrukwekkend, al zeg ik het zelf.)

> 0
enthousiaste reviews
0
jaar ervaring
0
mensen geholpen
0 /5
gemiddelde beoordeling

Het 'Bewijsmateriaal'

Leuk, zo’n biografie, maar niet onbelangrijk; een overzicht van mijn opleidingen, cursussen en diploma’s.

Je kent me misschien van...

(Gelukkig word ik nog niet herkend op straat.)

Plakboek

Zo’n biografie is vaak een beetje saai, daarom hieronder een knus kijkje in mijn geschiedenis!

Vorige eeuw, kleine Anne

Toen ik als kind mijn eerste musical zag, was ik meteen verkocht. Die magie van het theater, de verbondenheid van een aandachtig publiek, de betovering van de muziek, ik vond het geweldig.

Al snel schreef ik zogenaamde 'Engelse' liedjes, die ik opnam met mijn 'My First Sony' microfoon en bij elk feestje bereidde ik 'een stukje voor' voor de visite.

Toen ik oud genoeg was, ging ik bij een koortje, waar ik altijd naderhand nog wilde praten met Claudia, de dirigente, die 'een échte zangeres' was...

2001, middelbare school

Terwijl ik eigenlijk moest leren, was ik vooral druk met dansen en zingen op mijn kamer. Toch moest en zou ik de HAVO afmaken want 'anders kon ik niet naar het HBO Conservatorium'.

'Ons mam' heeft me enorm geholpen door me dagelijks te overhoren en zo'n 12 uur voor de deadline nog bloemen met me te plukken voor mijn 'herbarium' voor biologie, waar je een foto van ziet.

Uiteindelijk slaagde ik met mijn hakken over de sloot. (Maar wél met een 10 voor mijn praktijkexamen muziek. Ha!)

2003, eindelijk zangles en in een band

Zangles mocht 'bij ons op de muziekschool' pas vanaf je 15e en ik was dolblij toen het eindelijk zover was. Wekelijks fietste ik door weer en wind naar Dongen, met kopietjes van de bladmuziek uit de bibliotheek in mijn tas. (We hadden toen nog geen iPads, het was de tijd dat we de euro nog omrekenden naar guldens en er met geluk 10 liedjes op je mp3-speler konden.)

In diezelfde tijd startte ik in een bandje, 'Wicked'. Na optredens zeiden mensen 'je moet wat meer zelfvertrouwen hebben' en dat was dan wel waar, maar tegelijkertijd ook een waardeloos advies waar ik alleen maar onzekerder van werd.

2004, aangenomen op het Conservatorium

Mijn droom kwam uit toen ik werd aangenomen voor de vooropleiding van het Conservatorium in Tilburg. De eerste schooldag viel ik (letterlijk) flauw van de zenuwen en opwinding. Ik vond het ZO GAAF! Het échte Conservatorium! Wauw! Nu zou ik écht zangeres en/of musicalspeelster gaan worden!

2007, vakopleiding van het Conservatorium in Arnhem

Uiteindelijk belandde ik op het Conservatorium in Arnhem en dat was helaas niet helemaal wat ik ervan had verwacht. Ik vond de opleiding te 'vaag' en voelde me achteraf gezien niet genoeg op mijn gemak om me echt te kunnen ontwikkelen. Ik heb ook best wat gespijbeld.

Een van de belangrijke dingen die ik leerde: 'als ik zelf ooit docent word, wil ik dat mijn leerlingen zich veilig voelen en dat ze nooit hun plezier verliezen.'

2008, ik ben ineens zangdocent

Mijn omgeving waarschuwde me: 'je bent pas 19, ze gaan je heus niet aannemen'. Maar het liep anders; ondanks mijn leeftijd en het feit dat ik pas in het 3e jaar van het Conservatorium zat, werd ik aangenomen op Popschool 'de Jacobiberg' in Arnhem.

Ineens ontdekte ik: mijn passie is er niet alleen voor muziek en theater, ik heb ook een minstens zo grote passie voor mensen! Wat een geschenk om dat te mogen ontdekken en ontwikkelen.

Nu, 15 jaar later, komen er nog leerlingen uit die tijd speciaal vanuit Arnhem naar Breda om les bij me te volgen en dat vind ik geweldig.

2012, eindelijk op de goede plek

Na het halen van mijn Conservatoriumdiploma in Arnhem, ging ik terug naar Tilburg, waar ik het 3e en 4e jaar van de MusicAllFactory volgde.

Met een klas die ook nu nog steeds als familie voelt en docenten die ik vertrouwde, was het een geweldige tijd, waarin ik mijn liefde voor het vak én het vertrouwen in mezelf terugvond.

2014, zingen in bands

Vol trots kon ik na mijn afstuderen zeggen: 'het me is gelukt, ik verdien mijn geld met de muziek!' Met het lesgeven, maar ook door optredens met acts en bands, waaronder 'Denim', de band van de foto.

Bands zijn tof hoor, maar eerlijk: als je het al lastig vindt om te daten, begin dan vooral niet aan een band. Het is een enorme klus om mensen met dezelfde muzieksmaak, ambities, skills en mening bij elkaar te houden. (Ik begin er dus voorlopig ook niet meer aan.)

2015, 'Charmony'

Van alle samenwerkingen in die tijd, was die met Charmony het meest bijzonder. Een jaar of 8 traden we samen op, in jaren 40 stijl met a capella liedjes op hoge hakken en in strakke jurkjes. We deden onder andere een tournee langs alle Bijenkorf fillialen in Nederland, waar we met kerst de winkelende bezoekers verrassten met knusse kerstliedjes.

Inmiddels zijn we - net als de Spice Girls - nog wel vriendinnen, maar treden we niet maar samen op. Ik pas ook niet meer in de jurkjes trouwens. (Prima ook, lichamen horen te veranderen.)

2016, met Otis in de North Sea Jazz Club

Je zou verwachten dat dit de meest bijzondere herinneringen zijn: de grote namen. En ja, ik werkte met bijvoorbeeld Paul de Munnik, Pia Douwes en Otis Redding III, bij wie ik backings zong.

Was leuk allemaal hoor, voelde speciaal. Maar gek genoeg zijn het juist de kleine dingen (zoals de slappe lach hebben met een leerling, een brief krijgen van iemand die echt wat heeft aan mijn workshop...) die de hoogtepunten zijn.

2018, tijd voor verandering

Na jarenlang ook les te hebben gegeven aan groepen (op bijvoorbeeld een MBO opleiding, middelbare scholen met een speciaal musicalprogramma voor jong talent en amateurgezelschappen) hield ik het voor gezien met al die wekelijkse groepen.

Ik wilde me liever gaan richten op losse workshops en individuele zanglessen en nam nóg een grote beslissing: ik stopte na 10 jaar met lesgeven bij het popcentrum en startte mijn eigen praktijk voor zangles in Arnhem.

2019, een rol in een musical

Zo'n 25 keer speelde ik in 'Zeevrouwen''. Mijn eerst en - vermoed ik - laatste hoofdrol in een musical.

Een nuttige ervaring wel, want na 10x hetzelfde stuk herproduceren, dacht ik 'meh, ik heb het wel weer gezien' en liet ik mijn droom om musicalspeelster te worden officieel los.

2019, verhuizing naar Breda

Wat ik vroeger dacht dat ik wilde: de wereld overvliegen zoals Britney Spears en dan overal optreden.

Wat ik uiteindelijk bleek te willen: terug naar waar ik vandaan kwam, weer dichtbij mijn familie wonen en gewoon lekker op mijn manier mijn werk doen.

Razend enthousiast startte ik met mijn praktijk voor zangles in Breda. En hoewel ik altijd al ZZP'er was geweest, voelde ik me inmiddels eindelijk ook 'een echte ondernemer'.

2020, in de gevangenis

Naast mijn vaste zanglesdagen, het voice-over-werk wat ik inmiddels deed en de workshops die ik af en toe gaf of organiseerde, werkte ik een paar keer per maand als actrice voor Prison Escape, een interactief spel met 80 acteurs in de gevangenis in Breda.

Leuk en uniek werk en extra leuk dat mijn vriend (die o.a. als trainingsacteur werkt) en ik af en toe samen werkten.

We zijn een van de weinige mensen die kunnen zeggen dat ze werden betaald om elkaar te vermoorden. (Inmiddels werk ik hier niet meer, maar deze foto mocht gewoon niet ontbreken.)

2020, corona komt en ik ga los

Corona maakte me ondernemender dan ooit. 'Wat kan ik wél doen?!', vroeg ik me af. En dus schreef ik een handboek over online muziekles geven, gaf online workshops en zanglessen en schreven de tijdschrift 'Flow' en 'Flair' zelfs over mijn unieke 'Liedje bij de Lunch', waarbij mensen elkaar een optreden van me cadeau konden geven. (Dit doe ik helaas niet meer, hoe leuk het ook was, het bleek niet rendabel genoeg.)

Klein detail. Van dat 'ondernemend en pro-actief doen' raakte ik overspannen. Ik ontdekte dat 'altijd enthousiast zijn en 1000 ideeën hebben' niet betekent dat je ook maar altijd door moet denderen en elke impuls als een soort labradorpuppy moet volgen. Een leermoment, zullen we maar zeggen.

2024, hier en nu

Na heftige jaren door de verhuizing, corona en het overspannen raken, ben ik dankbaar voor het hier en nu en vol goede moed over 'wat nog komen gaat'.

Mijn nieuwe demo's voor mijn werk als voice-over en stemactrice worden vol enthousiasme ontvangen, sinds 2022 kan ik ook weer lekker optreden met de Zingende Zeemeerminnen (de enige optredens die ik nog doe) en ik geef nog steeds met heel veel liefde zangles, online en in Breda.

Daarnaast focus ik me steeds meer op het geven en organiseren van workshops: inmiddels komen er mensen vanuit heel Nederland en België naartoe!

Én ik heb mijn aanbod inmiddels uitgebreid met online trainingen, zodat je waar ter wereld en wanneer dan ook, voor een klein budget met me kan werken.

Je snapt het: ik ben een gelukkig en gezegend mens en benieuwd wat de toekomst me nog gaat brengen!

Previous slide
Next slide